"Συχνά παρατηρώ τι λίγη σπουδαιότητα που δίδουν οι άνθρωποι στα λόγια. Ας εξηγηθώ. Ένας απλούς άνθρωπος (με απλούς δεν εννοώ βλαξ, αλλά όχι διακεκριμμένος) έχει μιαν ιδέα, κατακρίνει ένα θεσμόν ή μιαν γενικήν γνώμην. Ξεύρει ότι η μεγάλη πλειοψηφία σκέπτεται αντιθέτως προς αυτή. Ως εκ τούτου σιωπά, θαρρώντας πως δεν οφελεί να ομιλήση, στέκοντας που με την ομιλία του δεν θ' αλλάξη τίποτε. Είναι ένα μεγάλο λάθος. Εγώ πράττω αλλέως. Κατακρίνω λ.χ. την θανατικήν ποινήν. Μόλις τύχει ευκαιρία, το κηρύττω, όχι διότι νομίζω ότι επειδή θα το πω εγώ θα την καταργήσουν αύριον τα κράτη, αλλά διότι είμαι πεπεισμένος ότι λέγωντάς το συντείνω εις τον θρίαμβον της γνώμης μου. Ο λόγος μου δεν πάγει χαμένος. Θα τον επαναλάβη ίσως κανείς και μπορεί να πάγη σε αυτιά που να τον ακούσουν και να ενθαρρυνθούν. Μπορεί από τους μη συμφωνούντας τώρα να τον θυμηθή κανένας - εις ευνοϊκήν περίστασην εις το μέλλον, και, με την συγκυρίαν άλλων περιστάσεων, να πεισθή, ή να κλονισθή η εναντία του πεποίθησις. Έτσι και εις διάφορα άλλα κοινωνικά ζητήματα, και εις μερικά που κυρίως απαιτείται Πράξις. Γνωρίζω που είμαι δειλός και δεν μπορώ να πράξω. Γι' αυτό λέγω μόνον. Αλλά δεν νομίζω που τα λόγια μου είναι περιττά. Θα πράξη άλλος. Αλλά τα πολλά μου τα λόγια εμού του δειλού - θα τον ευκολύνουν την ενέργειαν. Καθαρίζουν το έδαφος".
Κ.Π.Καβάφης

Πέμπτη 24 Μαΐου 2007

ΤΡΙΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΩΝ

Παρόλες τις βροχές και τον πολυπόθητο ποδοσφαιρικό αγώνα η τρίτη συνάντηση των Δειπνοσοφιστών έλαβε κανονικά χώρα την προκαθορισμένη ώρα και ημέρα. Η κυρία Παρασκευή Κοτζιά, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας έκανε μία εξαιρετική παρουσίαση για την ευρεία αραβική, εβραϊκή και λατινική παράδοση ενός κειμένου που αποδίδεται ψευδεπίγραφα στο όνομα του Αριστοτέλη.
Θέμα " Περί του μήλου ή περί της Αριστοτέλους Τελευτής". Η προσέλευση των φοιτητών ανήλθε στους 70. Ιδιαίτερη χαρά όμως αισθάνθηκαν οι Δειπνοσοφισταί όταν μέσα στο ακροατήριο συνήντησαν και μέλη από τους πρώτους Δειπνοσοφισταί που έδρασαν προ 15ετίας στο Απθ! Αυτό δηλώνει ότι υπάρχει μία συνέχεια στο σώμα των φοιτητών.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί φίλοι!
Θα ήθελα να σας δώσω τα συγχαρητήριά μου για την όλη σας προσπάθεια, αλλά κυρίως να καταθέσω εδώ την συγκίνηση που ένιωσα, ακούγοντας την παλιά μου καθηγήτρια, την κ. Κοτζιά, να ξετυλίγει στην διάλεξή της το πάντα ενδιαφέρον και μεστό ζήτημα του Αριστοτέλη και της φιλοσοφίας του, με έναυσμα το κείμενο για τον θάνατό του. Ως φοιτητής, την είχα παρακολουθήσει σε πολλές διαλέξεις της, και κάθε φορά μου άφηνε αυτή την ιδιαίτερη γεύση επιστημονικής συγκίνησης.
Τώρα αναμένω την επόμενη διάλεξη, του άλλου αγαπημένου μου καθηγητή, του κ. Γουνελά, που πάντα μιλούσε για την ποίηση χρησιμοποιώντας λόγο ποιητικό, και είμαι περίεργος και για την απρόσμενη μουσικοθεατρική παράσταση της ομηρικής Ιλιάδας.
Σας εύχομαι καλή συνέχεια, και καλή δύναμη.
Αντώνης